Historie

Een greep uit de geschiedenis van de vereniging en Altforst.

Outvorst:

Altforst, of te wel Outvorst zoals men het kleinste dorp in het land van Maas en Waal noemt. Tijdens het carnaval heet het dorp Kikkerstad. Alt zoals de Duitsers het uitspreken of Old in het Engels. Forst lijkt op het eerste oog wat ontoegankelijker, donker als een bos, maar juist zo aanlokkelijk omdat er in deze lettercombinatie iets van een oud mysterie ruist. Van oorsprong is het Latijns. Voluit zou Donatus het “Fortis silva” laten luiden.

Archeologisch en histografisch:

De hoge ouderdom van Kikkerstad, in 1134 was er al sprake van, is bodemkundig, archeologisch en historiografisch bevestigd. Bij archeologische opgravingen in 2007 bij de Kattenheuvels in het dorpsmidden vond men voorwerpen uit 800 voor Christus. Kikkerstad ligt op enkele verheffingen in het polderlandschap o.a. de vier westelijke Woerden waaronder de Ossewoerd, de Munnikenwoerd de Vluchtheuvel en het Woerdsehoog, de Kattenheuvels en de Middenheuvel in het dorpsmidden, de Hoge Varen aan de oostkant van de Heppertsehof.

Frankische koningen:

Toen tegen het einde van de Romeinse tijd de wateraanvoer bewoning nagenoeg onmogelijk maakte, bleef Kikkerstad grotendeels boven de vloed uitsteken. De bebossing kon er zich handhaven. Het lag dan ook voor de hand dat de Frankische koningen zich Kikkerstad voorhielden als persoonlijk jachtterrein. De gunst van koningen, keizers en gouwgraven heeft de middeleeuwse kaarten van Kikkerstad geschud. De vorsten schonken niet alleen drank aan hun gasten maar ook grond aan kloosters en kerken. Ridder Craft bezat in het begin van de 12e eeuw een deel van Kikkerstad. Op de Munikkenwoerd stond een klooster daar werd op de uithove en akkers gerst gezaaid en in de tuinen hop gekweekt. Niet alleen voor nonnen, monniken, kanunniken en bisschoppen was het in Kikkerstad aangenaam verpozen..

Dames en Herenverblijf:

Kikkerstad bleek in de hoge middeleeuwen een plaats te zijn van verfijnde cultuur. In 1316 had Jorden van Appeltern, Heer van Ewijk, in Kikkerstad een dames en heren verblijf. De geschiedenis herhaalde zich, in de beginjaren tachtig van de vorige eeuw nam meesterkraker en vrouwenliefhebber Aage Meinesz een gelijk soort bedrijf over en noemde het “Villa Jasmijn”. Hij verleende ook medewerking aan de film Pruimenbloesem, de eerste pornofilm van eigen bodem. Zoals de meeste in dit genre heeft ook deze niets om het lijf. Men veronderstelt dat door de arbeid in het diaconie het zo heet werd dat het afbrandde.

80-jarige oorlog:

De hervormingen in de 80 jarige oorlog hebben een beetje de klat er in gebracht, de predikanten legden het dorp droog. De eigengeërfden wisten al gauw twee wijkplaatsen te vinden, een schuurkerk en “De oude kikvorsch” aan de overkant van de wetering. Vanuit de dorpskom bereikte je het bierhuis door paadjes en een kale boomstam zonder steun of leuning over de 10 meter brede wetering. De stamgasten van het bierhuis wipten er als kikkers over heen, ook na afloop van de broederlijke dronk, want hoe zwaarder het gerstenat, hoe evenwichtiger lichaam en geest.



Grondlegger van onze democratie:

In de 18e eeuw mocht Joan van der Capellen zich “Heer van Altforst” noemen. Tegenwoordig wordt de Heer van Altforst beschouwd als een grondlegger van onze democratie. Was de naam van de pas ontdekte schrijver eerder bekend geweest, Kikkerstad zou een pelgrimsoord geworden zijn.

Donatus:

Maar na de Bataafse omwenteling koos het dorp zich een ander idool, de Romeinse soldaat Donatus. Hij kwam in 1801 naar Kikkerstad als patroon van het schuurkerkje. De kracht van de Romein lag in zijn hand. Hij hield er de bliksem mee tegen en wist zelfs het rietendak van “De oude Kikvorsch” tot lang na de tweede wereldoorlog tegen de “vreeselijke uitwerkselen des onweders” te behoeden.

Bedevaart:

Een niet te tellen stoet van Maas en Waalers is van begin vorige eeuw tot in onze dagen naar Kikkerstad getrokken om bij Donatus een verzekering af te sluiten tegen blikseminslag en brand. Onder het gebed klom de zomerzon hogerop en klonk een muzikale lokroep uit de richting van de wetering. Na de vroegmis trok de hele stoet over de boomstam naar de “De oude Kikvorsch”. Tegenwoordig noemt men het lopen over de boomstam in Kikkerstad sprietlopen. Deze vaardigheid word beoefend door de jeugd tijdens het Fierljeppen met de Pinksterdagen. Na afloop van dit evenement wagen de oudere na, voorzien te zijn van de broederlijke dronk, “want hoe zwaarder het gerstenat , hoe evenwichtiger lichaam en geest” zich als kikkers er over heen.

De Kikvorsch:

In 1948 werd de voormalige herberg de Kikvorsch gekocht door Marinus en Mien Janssen van Familie Dollevoet. Het was zowel een cafe, bakkerij, en een winkel. In 1967 werd er een zaal achter de Kikvorsch gebouwd. Het noodlot van “De oude Kikvorsch” kwam op 26 maart 1969, een brand sloeg toe en verwoeste het oude gebouw. De zaal bleef intact. Willy Janssen was in 1973 een van de jongste cafehouders rond Altforst. Nadat zijn liefde voor buitenlandse bieren hem bracht tot het verkopen van deze bieren, werd de ruimte in Altforst te klein. En verhuisde het bedrijf naar Deest. Waar het tot op heden nog steeds is.

De familie van de Geer maakt van het pand een discotheek. Menig stelletje heeft elkaar daar ontmoet. Na zeer succesvolle jaren heeft op carnavalsdinsdag in 2007 Prins Rob d’n Urste met zijn hofhouding en gevolg discotheek De Kikvorsch gesloten. Het pand was verkocht. De neonletters van de discotheek prijken nu op onze huidige residentie als nagedachtenis. Na een lange tijd van leegstand is het pand in september 2015 wederom getroffen door brand.

Nu is het gebouw opnieuw opgebouwd en heeft het kort gediend als een locatie voor puur trouwen, onder de naam Yasemin. Nu hebben er zich vluchtelingen uit Oekraine gevestigd.



Hertog Jan:

De grondlegger van het Hertog Jan bier is geboren in de Kikvorsch van waaruit hij een groothandel stichtte en later de Arcense stoombierbrouwerij gebruikte voor het brouwen van Hertog Jan bier, genoemd naar Jan de Eerste Hertog van brabant of wel Jan Primus. Ook kreeg Kikkerstad zijn eigen bier het Alforster Alt.

Carnaval:

Feest ja dat kennen ze in Kikkerstad, is het niet van eigen bodem dan kwam het van buiten af. Niet dat er in het Kikkerland van het mooie Maas en Waal, zoals Boudewijn de Groot het bezong, geen carnaval gevierd werd. Voorheen waren de Kikvorsche en Kikvorscherinnen aanwezig in de omliggende dorpen. In 1969 organiseerden de leden van de KVO en de Boerenbond al een vastenaovend voor hun leden. 

Prinses:

Gon Merkus heeft enkele jaren als Prinses Gon de scepter met het carnaval gedragen. Zij was de eerste Prinses en is jaren de enige Prinses gebleven tot in 2020 Prinses Riaas d’n Urste (Ria Derks) aantrad. Zij is door de corona-jaren zelfs tot 2023 Prinses gebleven.

Jeugd:

In 1970 vonden de jongeren dat zij thuis in Kikkerstad carnaval moesten vieren. Samen met enkele vrienden uit omliggende dorpen richtten zij carnavalsvereniging De Kikvorschen op. Hun kleding bestond uit een grijs gestreepte broek met een billentikker. Prins Gerard, van Jo van de hoek, was de eerste Prins van het Kikvorschenrijk. Zij vierden op de zaterdag en maandagavond het carnaval in Kikkerstad. De Oellebolle, een jeugdraad uit het Braoiersrijk, waren een trouwe gast. Verder waren zij een graag

geziene gast in het Bokkenrijk. Het Kikkerland was rijp voor carnaval voor boeren en buitenlui.


Oprichting in 1972:

Tijdens het Ceciliafeest, een feest voor leden van het zangkoor, vond men dat het anders moest. In overleg met de jongeren namen een aantal ouderen het voortouw voor een nieuw op te zetten vereniging. Er kwam een bestuur en de vereniging heette voortaan De Kikvorsche. Het dorp werd omgedoopt tot Kikkerstad. Na een succesvolle ledenwerfactie, voorheen waren het donateurs, had de nieuwe vereniging een groot draagvlak onder de Kikvorsche en Kikvorscherinnen. Enkele jongeren van het eerste uur werden aangevuld met enthousiaste nieuwe raadsleden. De eerste Prins van De Kikvorsche werd Prins Steef 1 (Steef Banken), die tot zijn dood in 2022 deel uitmaakte van de Raad van Elf.

Boerenkapel:

Op 9 september 1973 richtte het bestuur van de carnavalsvereniging boerenkapel De Kwaekers op. In 1974 werd dit een zelfstandige muziekvereniging. In 2018 stopte de vereniging.